प्रबळ इच्छाशक्तीद्वारे शून्यातून साकारलेले पूरक व्यवसाय

घरची बिकट आर्थिक परिस्थिती. त्यामुळे कधीकाळी वृत्तपत्रविक्रीचे काम केले. मात्र सकारात्मकता व प्रबळ इच्छाशक्तीच्या जोरावर अमरावती येथील विवेक गुल्हाने यांनी कष्ट करीत स्वतःला त्या परिस्थितीतून बाहेर काढले. शेळीपालन, दुग्धव्यवसाय व पोल्ट्री व जोडीला शेती अशी कमान बांधत शेतीत आपला ठसा निर्माण केला आहे.   संघर्ष व विकासाचे टप्पे टप्पा १ अमरावती येथे राहणारे विवेक गुल्हाने यांचे वडील तुळशीराम पोलिस अधीक्षक कार्यालयातून १९८६ मध्ये सेवानिवृत्त झाले. त्या वेळी कुटुंबीयांची एक एकरदेखील शेती नव्हती. घरची आर्थिक परिस्थिती जेमतेम असल्याने विवेक यांना दहावीत असतानाच ‘पेपर’ टाकण्याचे काम करावे लागले. यातून येणाऱ्या पैशांच्या बळावरच बीए, बीपीएड, एमएपर्यंतचे शिक्षण पूर्ण केले. टप्पा २ परिस्थितीत बदल घडवायची विवेक यांची तीव्र इच्छा होती. त्यासाठी हवे ते कष्ट करण्याची तयारीही होती. सन १९९५ ते ९८ या काळात त्यांना शेळीपालन व्यावसायिक सुनील मानकीकर यांच्याकडे काम करण्याची संधी मिळाली. मानकीकर यांनी शेळीमेंढी महामंडळाची निविदा (टेंडर) भरली होती. महामंडळाकडून शेळ्या घेऊन त्याचा लाभार्थ्यांना पुरवठा करण्याचे काम त्यांची संस्था करायची. पुढे त्याची जबाबदारी मानकीकर यांनी विवेक यांच्याकडे सोपविली होती. शेळ्यामेंढ्या वितरणाचे काम करतानाच विवेक यांना जनावरांचा लळा लागला. या क्षेत्रातील बारकावेही त्यांनी जाणून घेतले. त्यानंतर स्वतःच शेळीपालन क्षेत्रात उतरण्याचा निर्णय घेतला. टप्पा ३ भातकुली तालुक्‍यातील खल्लार (बालाजी) हे विवेक यांचे काका पुंडलीक यांचे गाव. त्यांनी विवेक यांचा उत्साह पाहता शेळीपालनाला जागा उपलब्ध करुन दिली. त्यावेळी मानकीकर यांनीच ६० हजार रुपयांचे भांडवलही उपलब्ध करून दिले. पुढे या व्यवसायात स्थिरता मिळवतानाच दुधाळ जनावरे घेऊन दुग्धव्यवसायात ते उतरले. चंद्रपूर, गडचिरोली, यवतमाळ जिल्हयांसाठी शासनाने एकात्मीक दुग्ध विकास प्रकल्प राबविण्याची घोषणा केली होती. पन्नास टक्‍के अनुदानावर गाई, म्हशींचे वाटप यातून व्हायचे. त्या वेळी एक-दोन गाई, म्हशींची खरेदी करून त्यांचा पुरवठा विवेक शासनाला करु लागले. त्या माध्यमातून अनेक शेतकऱ्यांशी संबंध आले. हे ऋणानुबंध इतके घट्ट झाले की पुढे शेतकरी जनावरांच्या खरेदीसाठी विवेक यांच्या फार्मला भेटी देऊ लागले.

टप्पा ४ दुधाळ जनावरांची संख्या वाढू लागली. दरम्यान याच व्यवसायात २००२ मध्ये चार- पाच लाख रुपयांचे नुकसानही झाले. मात्र सकारात्मक विचार करण्याची वृत्ती, खंबीरपणा व मार्ग काढण्याची वृत्ती कामी आली. शेळीपालनातील अनुभवाचा विचार करून विवेक यांना दुग्धव्यवसायासाठी एक लाख ४० हजार रुपयांचे कर्ज बॅंकेकडून मिळाले. व्यवसाय आकारास आणण्यास सुरवातही झाली. टप्पा ५ पुढे अनुभव वाढत गेला तसा आत्मविश्वासही दृढ होत गेला. व्यवसायातील खाचाखोचा, संघर्ष कळत गेला. मग पोल्ट्री व्यवसाय सुरू केला. त्यासाठीही १२ लाख रूपयांचे कर्ज मिळवणे अनुभवाच्या ताकदीवरच शक्य झाले.    विवेक यांचा व्यवसाय दृष्टिक्षेपात

दुग्धव्‍यवसाय

शेळीपालन (उस्मानाबादी)

पोल्ट्री

व्यवस्थापनातील ठळक बाबी

संपर्क- विवेक गुल्हाने - ९५४५७२४४३१